Daan Luttje was 21 jaar oud toen hij voor zijn afstudeerstage Verpleegkunde voor een half jaar naar Noorwegen vertrok. Vlak daarvoor kwam hij uit de kast. “

Ik twijfelde al zo’n twee jaar aan mijn geaardheid en besloot aanvankelijk om het te vertellen als ik terugkwam in Nederland. Dan kon ik zeggen dat ik er in Noorwegen achter was gekomen dat ik op jongens viel. Maar toen dacht ik: dat is gewoon niet waar, haha. Ik wilde eerlijk zijn. Daarom liet ik op een dag een briefje achter voor mijn moeder waarin ik uit de kast kwam. Ze reageerde laconiek: ‘ik zag het al aan je toen je nog een heel klein jongetje was.’ Ik was verbaasd, maar ontzettend opgelucht!”

“In Noorwegen heb ik mezelf ontdekt”

Daan ging dus als homo naar Noorwegen. “Dat was spannend, niet in de laatste plaats omdat ik daar te maken kreeg met collega’s uit allerlei verschillende achtergronden en culturen. Ik raakte bevriend met een Iranese jongen. Hij wees me eens een mooi meisje aan en toen heb ik de stoute schoenen aangetrokken: ik vertelde dat ik toch meer interesse had in jongens dan in meisjes. Ik vreesde voor zijn reactie: in Iran kun je als homo de doodstraf opgelegd krijgen. Maar mijn Iranese vriend zei: “de regering kan het wel verbieden, het volk heeft er geen problemen mee.” Opnieuw was ik verbaasd en opgelucht tegelijk. Ik zal zijn reactie nooit vergeten, het leerde me iets over mijn eigen vooroordelen.In Noorwegen heb ik mezelf ontdekt, op allerlei vlakken.”

Inmiddels is Daan 23. Hij is kwaliteitsverpleegkundige in woonzorgcentrum De Es en werkt daarnaast als verpleegkundige op de psychiatrische afdeling van het UMCG.